RM-OBC

Program RM-OBCrm-obc


(z poprawką PN-80/B-02010/Az1:2006)
Charakterystyka programu
Program RM-OBC jest kolejnym modułem wchodzącym w skład pakietu RM firmy CadSiS. Jego zadaniem jest ułatwienie sporządzania zestawienia obciążeń przenoszonych przez konstrukcje budowlane. Wykonanie zestawiania obciążeń jest dla inżyniera obowiązkiem nierozerwalnie związanym z procesem projektowania konstrukcji a w szczególności z obliczeniami statyczno-wytrzyma­łościowymi. Przygotowanie zestawienia jest często żmudnym i pracochłonnym zadaniem wymagającym dostępu do informacji w wielu normach obciążeniowych.

RM-OBC jest wyspecjalizowanym programem stanowiącym połączenie bazy danych z arkuszem kalkulacyjnym. Baza danych programu w obecnej wersji 1.x zawiera informacje wymagane do zestawiania obciążeń według następujących norm polskich.

  • PN-82/B-02000:     Obciążenia budowli. Zasady ustalania wartości.
  • PN-82/B-02001:     Obciążenia budowli. Obciążenia stałe.
  • PN-82/B-02003:     Obciążenia budowli. Obciążenia zmienne technologiczne.
                                  Podstawowe obciążenia technologiczne i montażowe.
  • PN-80/B-02010:     Obciążenia w obliczeniach statycznych. Obciążenie śniegiem.
                                  (z uwzględnieniem poprawki PN-80/B-02010/Az1:2006)
  • PN-80/B-02011:     Obciążenia w obliczeniach statycznych. Obciążenie wiatrem.

Zebranie i przetworzenie danych z norm obciążeniowych w jednym programie w znaczny sposób ułatwia projektantowi przygotowanie zestawienia obciążeń. Dodatkowo funkcje arkusza kalkulacyjnego zaimplementowane w RM-OBC pozwalają na sumowanie obciążeń z poszczególnych warstw, przeliczanie z wartości charakterystycznych na obliczeniowe oraz wykonywanie dowolnych operacji algebraicznych na wartościach obciążeń w celu na przykład zbierania obciążeń z różnych obszarów.

Moduł RM-OBC współpracuje z programem RM-WIN w taki sposób, że wartości obciążeń z pozycji zestawienia przygotowanego programem RM-OBC mogą być pobierane w programie RM-WIN poprzez mechanizm dynamicznej wymiany danych DDE. Oznacza to, że zmiana wartości obciążenia w zestawieniu zostanie automatycznie uwzględniona podczas wykonywania obliczeń programem RM-WIN. Istnieje również możliwość korzystania z programu RM-OBC niezależnie od RM-WIN bez względu na to czy jest on zainstalowany w systemie.


Możliwości programu
Program umożliwia utworzenie listy obciążeń przykładanych w modelu obliczeniowy konstrukcji. Pozycje tej listy można grupować jeśli należą one do jednego, wspólnego rodzaju obciążenia .
W programie wyróżnionych zostało pięć następujących rodzajów obciążeń:
  • ciężar konstrukcji,
  • obciążenia użytkowe,
  • obciążenie śniegiem (z uwzględnieniem poprawki PN-80/B-02010/Az1:2006),
  • obciążenie wiatrem,
  • inne obciążenia.
Każdej grupie obciążeń można przypisać odpowiedni typ obciążenia tak jak:
  • typ stały,
  • typ zmienny,
  • typ wyjątkowy.
W grupie obciążeń ciężarem konstrukcji podano ciężary następujących materiałów konstrukcyjnych i elementów konstrukcji:
  • drewno
  • metale
  • kamienie
  • cegła
  • zaprawy
  • betony
  • izolacje
  • ściany
  • pokrycia
  • wiązary
  • podłogi
  • grunty niespoiste
  • grunty spoiste,
oraz wartości współczynnika obciążenia.

Grupa obciążenia użytkowe zawiera dane dotyczące obciążeń:
  • technologicznych rozłożonych,
  • od ścianek działowych,
  • skupionych pionowych,
  • poziomych,
  • od zwierząt,
  • rusztowań,
  • montażowych,
a także ciężary:
  • materiałów budowlanych sypkich,
  • cieczy,
  • materiałów opałowych,
  • nawozów,
  • produktów rolnych i pasz,
  • produktów żywnościowych,
  • skór i tekstyliów,
  • produktów przemysłu górniczego,
  • niektórych zwierząt,
  • i innych materiałów,
oraz wartości współczynników:
  • obciążeniowego,
  • części długotrwałej obciążenia,
  • dynamicznego,
  • zmniejszającego,
  • tarcia.
W grupie obciążeń śniegiem możliwe jest określenie obciążenia charakterystycznego śniegiem gruntu na podstawie strefy obciążenia śniegiem. Wybór strefy może nastąpić automatycznie poprzez wskazanie dowolnego miejsca na mapie Polski lub wybranie z bazy danych jednej z ok. 30 tys. miejscowości w Polsce. Współczynnik kształtu dachu można określić dla następujących typów dachów:
  • dach jednospadowy,
  • dach dwuspadowy,
  • dach wklęsły,
  • dach pilasty,
  • dach łukowy lub kopuła,
  • dachy na różnych wysokościach,
  • dach z przegrodą lub attyką.
W grupie obciążenie wiatrem określenie strefy obciążenia wiatrem i związanego z nim charakterystycznego parcia wiatru odbywa się podobnie jak dla obciążenia śniegiem. Można również przyjąć szczególne warunki terenowe. Współczynnik ekspozycji określany jest na podstawie rodzaju terenu, wpływu ukształtowania terenu oraz wysokości od podstawy budowli. Współczynnik aerodynamiczny można określić dla następujących rodzajów budowli (w nawiasie podano liczbę dostępnych podrodzajów):
  • budynki i przegrody,
  • dachy (5),
  • hale przemysłowe,
  • wiaty (2),
  • galerie i łączniki,
  • budowle walcowe,
  • budowle kuliste,
  • ustroje kratowe (4),
  • płyty i ściany (3),
  • elementy budowli (5).
Na podstawie wartości okresu drgań własnych i logarytmicznego dekrementu tłumienia automatycznie określane jest czy budowla jest podatna na dynamiczne działanie wiatru. Wartość współczynnika działania porywów wiatru jest określana automatycznie.

W grupie obciążeń innych istnieje możliwość podania dowolnego obciążenia według dowolnego wzoru wpisanego przez użytkownika a także podanie związanych z tym obciążeniem wartości współczynników:
  • dynamicznego
  • obciążeniowych
  • części długotrwałej obciążenia zmiennego (dla obciążeń zmiennych).

W przypadku grup obciążeń śniegiem i wiatrem dane dotyczące geometrii budowli oraz rozkładów obciążeń ilustrowane są graficznie. Dzięki temu zmniejsza się ryzyko wprowadzenia błędnych danych. Program automatycznie generuje raport z zestawienia obciążeń w wersji pełnej i skróconej. W wersji skróconej podane są jedynie pozycje obciążeń oraz ich wartości charakterystyczne i obliczeniowe. Wersja pełna zawiera szczegóły obliczeń oraz rysunki. Raporty można przeglądać w oknie podglądu raportu, zapisywać na dysk w formacie RTF (Rich Text Format) oraz tekstowym (bez rysunków), eksportować do programu MS Word, a także przenosić przez schowek do innych programów akceptujących format RTF.